Lezama hobe baten aldeko esperientziak eta aholkuak

Lezama hobe baten aldeko esperientziak eta aholkuak

Harrobiko entrenatzaileek jardunaldi emankorra izan dute gure azken txapeldunetako hiru jokalariren, Eli Ibarraren, Garmendiaren, hezkuntzako langileen eta mugikortasun urriko peñakideen testigantzekin

Lezamako beheko mailetako entrenatzaileek bilera izan dute gaur San Mamesen, elkarren arteko jardunaldi emankor batean. Bertan, euren prestakuntza osatzeko eta denboraldiari errepasoa egiteko eta hurrengo denboraldiari begira ondorioak ateratzeko hainbat hitzalditan parte hartu dute. Lezama hobe baten aldeko esperientziak eta aholkuak. Kopako hiru txapeldunek, Raul Garciak, Dani Garciak eta Aitor Paredesek, euren ibilbideak azaldu dituzte. "Honek etengabeko haria behar du", esan du Jon Uriarte presidenteak eta berarekin parte hartu duen Mikel Gonzalezek "pasioari eustea eta zailtasunean elkarrekin lan egitea" eskatu du.

Zuzendaritza-Batzordearen zati handi batek ere jardueraren parte izan da. Hain zuzen ere, Lezamako arduraduna den Sergio Navarrok kudeatu du saioa. Hezkuntzaren arlolo mezu batekin hasi da dena. Lezamako kanpoko eta barneko irakasleak, baserrietako eta egoitzetako arduradunak. Arreta Integraleko Sailetik sartuta, parte-hartzaileek teknikariei gogorarazi diete "haur horien bizitza ez dela soilik entrenatzea". Lankidetzan aritzeak irakaskuntzan duen garrantziaz ohartarazi dute. "Entrenatzaileak haien bizitza zarete, haien bizitzaren erdigunea".

Arlo Sozialeko arduraduna den Johana Ruiz Olabuenagak eta Athletic Fundazioko Galder Reguerak une garrantzitsu bati bide eman diote, GarATHuzen jarduera bat azaltzeari, Lezamako gure futbolariak inplikatuta dauden proiektu soziala denari. Denon Athletic Peñako hiru ordezkarik hartu dute parte, aniztasun funtzionala duten athleticzaleak. Athleticen barruan kaltetutako kolektibo honi ikusgarritasuna emateko aukera eskertu dute, baita 2010eko haur mailako neska-mutilak eta teknikariak benetan ezagutzeko aukera ere. "Gaztetxoek gurpil-aulkiak eraman dituzte, gurekin San Mamesera etorri dira eta haien neurketak zuzenean ikusi ditugu. Oso une politak izan dira", azaldu dute.

Joseba Garmendia jokalari ohiak eta Eli Ibarra futbolari ohiak ere euren momentua izan dute. Azken horrek nabarmendu duenez, futbola "hobby bat bezala hartzen nuen, egiten nekien jokoa zalegoari erakustea. Gozatu besterik ez nuen egiten", esan du emakumezkoen bigarren taldeko delegatuak eta Athletic Clubeko emakumezkoen jokalari mitikoak. Basauritarraren kasuan, behetik egindako ibilbide pertsonalean fokoa jarri nahi izan du. "Futbolaren arloan baino, hezte prozesuan gehiago lagundu nauen jendearen oroitzapenarekin geratu naiz. Jokalariengan utz dezakezun oroitzapenik onena da".

Azkenik, hiru jokalari profesionalek ere banakako testigantzak partekatu nahi izan dituzte:

Raul Garcia:

"Gogoan dut banakako puntuak markatzeko eta ahulguneak fokalizatzeko eskatzen zigutela. Harrobiko taldearen lehen partidetan, ez nintzen deialdian sartzen. Bigarren B Mailan korrika egiten ikasi nuen, kategoriek kokatzen zaituzte. Hegalean jokatzen hasi nintzen, gehiago korrika egiteko jarri ninduten bertan eta oso ondo etorri zitzaidan. Hobearazi nahi zaituztela baloratzen duzu. Denboraren poderioz ikasten duzu ez dela hainbeste sartzen diren orduen kopurua, horien kalitatea baizik. Tresnak eman behar dira taldekideekin balio batzuk irakasteko, futbola bizitza da. Ezin dugu pentsatu denok berdinak garen nortasuna duen talde batean. Jokalaria ez nekatzea, zerbait negatibo gisa ikusten duenean ikastea gauza zaila da. Bidea ez da zuzena, ez da beti onena iristen, baldintza onenak dituena bai ordea".

Aitor Paredes:

Nire ustez, garrantzitsua da neska-mutil bakoitza zein etapatan dagoen jakitea. Kadete maila arte lehen lau urteak gozamena dira, ondo pasatzen duzu lagunekin eta entrenatzaileekin. Mailaz igotzen ari zarela nabaritzen duzu, eta etorkizuneko aukera bat zarela konturatzen zara. 7. zelaian ez nuen gozatzen, jokalariaren hobekuntzari garrantzi handia ematen zitzaion eta bajek behartuta ondo egiteko presioa sentitzen nuen. Ez da erraza, entrenatzaileak zer hobetu behar duzun esaten dizulako, zure helburuak berrikusten dituzulako eta horri begira zaudelako beste zerbaiti baino gehiago. Egun grisak bezala gogoratzen dut. Uste dut berriak sartzen zirenak, gazte eta kadeteetan, atzetik zihoazen, kosta egiten zitzaien hizkuntza eta erritmoak ezin baizituzten jarraitu. Lehen taldera igarotzea da zailena, jada ez dago prestakuntzarik, astebururo dena eman behar duzu eta ez hutsik egin”. 

Dani Garcia:

"Gazte mailako Realaren taldera iritsi ez arte ez nintzen egitura profesional batean egon. Probetan gaizki pasatu nuen, denak beste maila batean zeudelako. Inor ez zitzaidan etorri eta lasai egoteko esan, maila pertsonalean norbait falta izan zitzaidan inguruan. Garrantzitsua da hori goi-mailan jokatzera iristen den jendearentzat. Jasandako kolpeen bidez ikasi dut. Getafe B-ko esperientzia inflexio-puntua izan zen nire adineko pertsona batentzat. Ostera, Eibartik igaro eta gero, dena zuzentzen joan da. Ametsa izan da Athleticen jokatzea, ez dago talde hoberik. Badago jendea eragin txarrek zuzenduta edota familiak eraginda erabaki txarrak hartzen dituena. Nire karreran bizirauten saiatu naiz eta ondo joan zait. Lezamako jokalariak ondo aholkatuta egotea garrantzitsua da. Ni entrenatzeko motibazioz erreta zeuden haurrekin uneak partekatu ditut, ilusioa itzaltzen zitzaiela zuzenean ikusi dut. Hori entrenamendu dibertigarriagoekin zaindu behar da. Nik entrenatzaileari bakarrik eskatzen diot jokatzen duena eta jokatzen ez duena berdin tratatzeko".