undefined

Raimundo Perez Lezama, “Gerrako Umeetako” bat

Raimundo Perez Lezama, “Gerrako Umeetako” bat

Gaur, ekainak 20, Errefuxiatuen Munduko Egunean, Raimundo Perez Lezama gogoratu nahi dugu, Gerra Zibilak aurrera egin ahala Ingalaterrara emigratzera behartu zuten jokalarietako bat

Gaur, ekainak 20, Errefuxiatuen Munduko Eguna da. Raimundo Perez Lezama Gerra Zibilean Ingalaterrara emigratzera behartutako “Gerrako Umeetako” bat izan zen.

Atezaina gure klubaren historiako jokalari handienetako bat da. Ate zuri-gorria bere zaintzapean izan zuen hamasei urtez (nahiz eta urtebete lehenago Athleticekoa izan), eta azken bi denboraldietan bakarrik hasi zen titulartasunaren giltzak Carmelo Cedrun gazte promesgile bati ematen, hau ere beste zaindari mitiko bat izango zelarik. Izan ere, Lezama Athletic Cluben “mitiko” izendapena eskuratu zuten atezainen leinuari hasiera eman zion Gerra Zibila amaitu ondoren. Atezain berezien zerrenda horretan Jose Angel Iribar izan zen aurrerago Carmeloren txanda hartu zuena.
Lezama hainbat kiroletan nabarmendu zen, futbolean eta esku pilotan, esaterako, haurtzaroan, baina Barakaldon bizitako urteak ez ziren lasaiak izan. Espainiako Guerra Zibila etorri zitzaion, eta haren izu-adierazpen gorena Durango edo Gernika bezalako herrien aurkako bonbardaketa krudelak izan ziren, herrialde honetako biztanleei beldurra sartu zietenak, eta, horren ondorioz, familia asko eraman zituzten beren seme-alabak gerratik urrun babestera. Hori dela eta, Lezama, 14 urterekin, eta Luis anaia gaztea, beste 4.000 haurrekin batera, Santurtzitik Ingalaterrara abiatu ziren ‘Habana’ itsasontzian. Itsasontziak Southamptongo portuan lehorreratu zuen, eta bi anaiak San Nazareth etxean barneratuta geratu ziren, aipatutako hiri ingeleseko umezurztegi katoliko bat. Han, Raimundo nabarmendu zen baloiarekin zituen ezaugarri teknikoengatik, eta bere tutorea zen Toby Kellerrek, Southampton Football Clubeko zuzendaritza batzordeko kideak, Tom Parker taldeko managerrari gomendatu zion bere begirada kiroletarako dohain handiak zituen mutil buruargi harengan jartzeko.
Lezama laster sartu zen Hampshire konderriko gazteen sekzioan aurrelari gisa, eta hainbat aldiz izan zen eskualdeko txapeldun, baina egun batean atezainak min hartu eta atea betetzea erabaki zuen. Postu horretan 25 urtez jokatu zuen erretiratu zen arte.
Lezama, Pérez bakarrik ingelesentzat, lehen taldera igo zen, lehen The Dell zelaian jolasten zuena (2001etik St. Mary ‘s Stadium) eta Arsenalen aurka debuta egin zuen, 17 urterekin, “London Combination” ligan, mundu mailako gerra aurreko giroan helmuga militar finkorik gabeko jokalariak biltzen zituen liga ofizial batean. II. Mundu Gerra ospatzen ari zen.
Fulham, Chelsea, Portsmouth eta Arsenal izan zituen aurkari. Raimundo ez zen inguruko euskaldun bakarra. Sabino Barinaga durangarra, erdiko aurrelaria, Real Madrilen goleatzaile nagusia izan zena, ere ‘Saints’ taldeko kidea zen.
Lezama Barakaldora itzuli zen eta, handik gutxira, Getxoko Arenas Club taldeak fitxatu zuen Bigarren Mailan. Eskuinaldeko taldearen hamaikakoa erraz errezitatzen zen: Perez (Lezama); Basaguren, Larrazabal, Zalbidea, Tellados, Gochi, Landabaso, Campa, Larrondo, Bilbao eta Juanito Ochoa. Berak bakarrik entrenatzen zuen Ingalaterratik ekarritako bota distiratsuekin, gainerakoek abarketekin. Lau hilabete geroago, Athleticek Barakaldoko atezain gaztea fitxatu zuen 1940/41 denboraldiari begira. Josetxu Echebarria atezainaren biriketako gaitz larri batengatik baja hartuta, Lezamak bere debuta egin zuen 1942ko irailaren 27an, 20 urte bete gabe, Athletic 5 – Real Betis 0 bikain batean. Talde zuri-gorrian egon zen 1956/57 arte eta bi liga lortu zituen, lehena 1943an Juan Urquizuren agindupean, eta bigarrena 1956an, Ferdinand Daucik zuzendari teknikoarekin. Sei kopa ere lortu zituen (1943, 1944, 1945, 1950, 1955 eta 1956), eta, beraz, bi bikote lortu zituen bere karreran. Hogeita hamar urterekin aldaketa ordua iritsi zitzaion eta Carmelo etorri zen haren ordezko izateko.
Bere ibilbidean zehar, Lezama bere soiltasunagatik eta bere defentsei transmititzen zien segurtasunagatik nabarmendu zen, baina, batez ere, oinak eskuak bezainbeste erabiltzeagatik gailendu zen. Espainiako futbola atezain ezberdin baten etorreraren lekuko izaten ari zen, ordura arte erabat ezezagunak ziren metodoekin, eta horregatik jotzen da modernitatearen aitzindaritzat atearen azpian. Ingalaterratik ekarritako berrikuntza batzuk ekarri zizkion Ligari, hala nola, bere posizio aurreratua, eskuarekin zelai erdiraino heltzen zen sake indartsua edo  baloia kontrolpean zuela areatik kanpo irtetea. Ekintza horietako batzuk ez ziren epaileen gustukoak, batzuetan aurpegiratu ere egin baitzioten, baina berak erantzuten zien futbolaren sehaskan ikasi zituela. Baloia ere oinekin gelditzen zuen atzelarien lagapenetan eta berehala jokatzen zuen, jokaldiari abiadura handiagoa emateko.
Hilabete batzuk botak zintzilikatu zituen, baina futbolera itzuli zen Indautxu Kirol Elkartea laguntzeko, bere laguna Jaime de Olaso buru zela. Ondoren Sestaok fitxatu zuen eta handik Arenasera itzuli zen, non denboraldi bat eta gero, 39 urterekin, behin betiko erretiratu zen.